سیدامیرعباس مامان

سلام... این روزها همش دارم پارسال این موقع رو به یاد میارم... روزهای سختی که میرفتیم بیمارستان میلاد و تا برمیگشتیم خونه شب بود ... کلاس و صف نوبت دکتر سونوگرافی ... نوارقلب جنین ... خیلی سخت میگذشت ...بابایی امیرعباس هرهفته که میرفتیم همش میگفت ... بابایی چرا نمیای... بیا دیگه تا اینجا هستیم.... و چقدر زود یکسال شد ... امیرعباس کوچولوی ما فقط چند روز دیگه تا تولدش مونده تقریبا یازده روز دیگه ... پارسال این روزها فقط من شاهد شیطنت ها و شلوغی هاش بود ... اما حالا همه شاهد هستند... از دیروز همش تمرین ایستادن میکنه ... وقتی می ایسته همش دست میزنم و بهش میگم ماشاالله ماشاالله... حالا خودش هم عادت کرده که دست بزنیم وقتی...

سلام نمیدونم اخرین باری که نوشتم کی بوده؟؟؟؟ راستش امیرعباس دیگه وقتی برای نفس کشیدن هم نمیگذاره چه برسه به نوشتن... ماشاالله انقدر بازیگوش و شیطون شده که خوابیدنش هم با گریه و داد و بیداده ... جدیدا داره همه سعیش رو میکنه که بایسته ولی هنوز کاملا موفق نشده گاهی اوقات ناخوداگاه دستش رو ول میکنه اما نه زیاد ... تا میاد یه ذره وزن بگیره یه دندون دیگه شروع میشه و دوباره بی اشتهایی و بی خوابی و بیقراری... تقریبا چهار تا لثه های دندونهای بالاییش متورم شده نمیدونم کدوم میخواد در بیاد ... با اینکه بهش از غذای سفره خودمون هم میدم اما از اونجایی که حسابی شیطونی میکنه بیشتر اوقات غذاش رو قبل از غذای خودمون میدم تا کمتر اذیت کنه......

    ...

سلام امروز روز ولادت امام سجاد علیه السلام هست... ماه شعبان و اعیاد مبارکش شروع شده اما من حالم خیلی بده ... بعضی وقتها روح ادم انقدر مریض میشه که هیچی به ادم ارامش نمیده ... نه گریه نه خنده نه جشن نه عزا نه خوندن قران و ذکر و دعا نه بیرون رفتن نه تنها موندن ... حالم خیلی بده... دلم خیلی شکسته خیلی ....... انگار که با پتک زدن توی روحم و داغونش کردن ....... هرکاری میکنم اروم بشم نمیشه... تلویزیون خندوانه میده همه میخندن اما من اشک میریزم ... خیلی وقته درست نخندیدم ... یا بهتره بگم از ته دلم نخندیدم... همش خنده های الکی و مصنوعی و بخاطر دل دیگران بوده ... یادم نیست اخرین باری که شاد بودم کی بوده ... میدونم الان بمب چقدر ناشکری ب...